Scania piątej generacji w wersjach budowlanych oferowana jest ze wszystkimi rodzajami napędów, najczęściej wybierana jednak z napędem 8x4. Pojazd ten z popularnymi polskimi zabudowami wywrotki ma drogową ładowność 18 ton, a techniczną 33 t. W porównaniu z poprzednim modelem przeprojektowano kilka newralgicznych punktów, m.in. łożyskowanie wywrotu kabiny. Użytkownicy zwracają uwagę na wycieki ze zwolnic, ale producent przed dwoma laty poprawił ten element. Inną typową przypadłością modelu są także wycieki z tylnego mostu, luzy w tylnym wózku i, rzadziej, ukręcające się wały pędne.

Budowlana "skakanka" ma zazwyczaj najmniejszą z dostępnych kabin serii P, z przeciętną ilością miejsca w środku. Użytkownicy chwalą jednak jej wygodę oraz dobre seryjne wyposażenie (np. klimatyzację). Kabina nie ma problemów z korozją, a jej mechaniczne zawieszenie jest wytrzymałe.

Rzędowy silnik sześciocylindrowy w wersji z kabiną P dysponuje mocą 240-420 KM. Często wybierany był motor 380-konny, który bywa nie dość mocny do napędu wywrotki. Użytkownicy dużych flot wywrotek różnych producentów mówią, że 380-konne Scanie mają zbliżone spalanie do swoich konkurentów. Elementem, na który narzekają użytkownicy, są w dalszym ciągu skrzynie biegów. Co prawda nie psują się w nich synchronizatory i wałki sprzęgłowe (przypadłość starszych generacji Scanii), ale ich obsługa w dalszym ciągu wymaga wyczucia. Scania ma także wysoką cenę zakupu i niewielką liczbę zamienników części - sporo elementów nie pasuje od starszych generacji, do których produkuje się dużo nieoryginalnych części. Niektóre elementy mają także budowę modułową, co zwiększa koszty niektórych teoretycznie prostych wymian.

- Najnowsze Scanie 8x4 mają nietrwałe tylne dyferencjały i problemy z wózkami jezdnymi, w których pojawiają się luzy. Na razie nie słychać np. o kłopotach z wałkami rozrządu, które urywały się w 380-konnym motorze w poprzednim modelu. Olej silnikowy w pojazdach budowlanych powinno zmieniać się co 30 tys. km, zaś w mostach i skrzyni biegów co 100-120 tys.